کد مطلب:280062 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:618
حکمت در غیبت حضرت قائم
(یوم الخلاص ص 846):
قال رسول الله (ص): لجابربن عبدالله الانصاری: ان هذا امر من امر الله و سر من سر الله علته مطویة عن عبادالله فایاك و الشك فان الشك فی امرالله كفر.
رسول اكرم (ص) به جابر بن عبدالله انصاری فرمود: همانا این امری از امور خدا و سری از اسرار او می باشد علت آن در علم خدا نهان است پس از شك و تردید بر حذر باش كه شك در امر خدا كفر است.
(اصول الكافی ج 1 ص 397):
قال الصادق (ع): انه لا یموت منا میت حتی یخلف من بعده من یعمل بمثل عمله و یسیر بسیرته و یدعوا الی ما دعا الیه.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: هیچكس از ما نمی میرد تا آنكه پس از خود جانشین می گذارد كه مانند او عمل كند و روش چون روش او پیشی گیرد و آنچنانكه او دعوت كرده دعوت كند.
(بحار ج 52 ص 90):
عن ابیعبدالله (ع) قال: قال رسول الله (ص) لا بد للغلام من غیبة فقیل له: ولم یا رسول الله (ص)؟ قال: یخاف القتل.
امام صادق (ع) فرمود: رسول خدا (ص) فرمود: آن پسر «مهدی (ع)» ناگزیر از غیبت
[ صفحه 246]
است عرض شد: یا رسول الله (ص) چرا غیبت؟ فرمود: بترس از قتل.
(بحار ج 51 ص 154):
قال رسول الله (ص): انما مثل قائمنا اهل البیت كمثل الساعة.«لا یجلیها لوقتها الا هو ثقلت فی السموات و الارض لا یأتیكم الا بغتة.
رسول اكرم (ص) فرمود: همانا مثل قائم ما اهل بیت (ع) مثل قیامت می باشد: «جلوه نمی دهد برای وقتش مگر او «خدا» سنگین است در آسمانها و زمین نمی آید مگر ناگهان».
(اعلام الوری ص 400):
قال امیرالمؤمنین (ع): ان القائم منا اذا قام لم یكن لا حد فی عنقه بیعة فلذلك تخفی ولادته و یغیب شخصه.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: همانا قائم ما (ع) چون قیام كند هیچكس بر عهده او بیعتی ندارد از این رو ولادتش پنهان وشخص او غائب می شود.
(اعلام الوری ص 401، المحجة البیضاء ج 4 ص 338، بحار ج 51 ص 132):
قال الحسن (ع): اما علمتم ان الخضر لما خرق السفینة و قتل الغلام و اقام الجدار كان ذلك سخطا لموسی بن عمران (ع) اذا خفی علیه وجه الحكمة فیه و كان ذلك عندالله حكمة و صوابا اما علمتم انه ما منا احد الا و یقع فی عنقه بیعة لطاغیة زمانه الا القائم.
حضرت امام حسن مجتبی (ع) فرمود: مگر نمی دانید كه خضر (ع) وقتی كه كشتی را سوراخ كرد و غلام را كشت و دیوار ساخت موجب خشم موسی بن عمران علیه السلام گردید زیرا حكمت این كار بر او مخفی بود در حالی كه در پیشگاه خدا حكمت و درست بود مگر نمی دانید كه از ما «ائمه (ع)» كسی نیست كه در گردنش از طاغوت زمان بیعتی نباشد بجز حضرت قائم (ع).
(یوم الخلاص ص 116):
قال الحسن (ع) (فی حدیث)ان الله عزوجل یخفی ولادته، و یغیب شخصه، لئلا بكون لاحد فی عنقه بیعة اذا خرج.
امام حسن (ع) در ضمن حدیثی فرمود: همانا خدای عزوجل ولادت مهدی (ع) را
[ صفحه 247]
مخفی و شخصی او را غایب می سازد تا بهنگام خروج بیعت كسی بر گردنش نباشد.
(منتخب الاثر ص 287 بحار ج 51 ص 135، یوم الخلاص ص 116):
قال زین العابدین (ع): القائم منا یخفی علی الناس ولادته حتی یقولوا: لم یولد بعد، لیخرج حین یخرج ولیس لاحد فی عنقه بیعة.
حضرت امام زین العابدین (ع) فرمود: ولایت قائم ما (ع) بر مردم پنهان می شود تا مردم گویند: او هنوز متولد نشده تا وقتی كه خروج می كند از كسی بیعت بر گردنش نباشد.
(یوم الخلاص ص 120، بحار ج 52 ص 91):
قال الصادق (ع): متی علمنا انه عزوجل حلیم، صدقنا بان افعاله كلها حكمة، و ان كان وجهها غیر منكشف لنا.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: هر زمان كه دانستیم خدای عزوجل حكیم است تصدیق داریم كه همه ی كارهایش حكمت می باشد اگر چه راه وجهة آن بر ما مكشوف نباشد.
(وسائل الشیعه ج 11 ص 27، یوم الخلاص ص 123):
قال الكاظم (ع): له (ای للمهدی (ع)) غیبة یطول امدها خوفا علی نفسه من القتل، یرتد فیها قوم و یثبت اخرون.
حضرت امام كاظم (ع) فرمود: برای مهدی (ع) غیبتی است كه مدت آن طولانی می باشد بترس كشته شدن كه قومی مرتد و گروهی ثابت می مانند.
(بحار ج 51 ص 152، یوم الخلاص ص 124):
قال الرضا (ع): كانی بالشیعة، عند فقدهم الثالث من ولدی ای العسكری (ع) یطلبون المرعی فلا یجدونه لان امامهم یغیب عنهم لئلا یكون فی عنقه لا حد بیعة اذا قام بالسیف.
حضرت امام رضا (ع) فرمود: گوئی شیعیان را می بینم كه فرزند سومین فرزندم امام حسن عسكری (ع) را مفقود كرده اند چراگاه را می جویند و او را نمی یابند زیرا امامشان (ع) از آنان غائب می شود تا از كسی بر عهده اش بیعتی نباشد وقتی كه با شمشیر قیام كند.
[ صفحه 248]
(منتخب الاثر ص 269، یوم الخلاص ص 124):
قال الرضا (ع):للقائم (ع) غیبة امدها طویل. كانی بالشیعة یجولون جولان الغنم یطلبون المرعی فلا یجدونه الا و من ثبت منهم علی دینه لم یفس قلبه لطول غیبة امامه فهو معی فی درجتی یوم القیامة.
امام رضا (ع) فرمود: برای حضرت قائم (ع) غیبت طولانی باشد گوئی شیعیان را می بینم كه مانند گوسفند برای جستن چراگاه در تكاپو باشند و آنرا نمی یابند و كسیكه بر دین خود ثابت ماند برای طولانی بودن غیبت امامش (ع) سنگدل نخواهد ماند و در روز قیامت با من در درجه من باشد.
(یوم الخلاص ص 127):
و من كتابه (ع) لحسین بن روح (رض): یبین فیه بعض اسباب الغیبة: من بحث فقد طلب و من طلب فقد دل و من دل فقد اشاط (ای هدر الدم).
و از نامه حضرت قائم ارواحنا فداه كه به حسین به روح نوشته برخی از اسباب غیبت خود را تبیین فرموده است هركس جستجو كند محققا (از طرف طاغوت) دنبال و تعقیب شود و كسیكه دنبال و طلب شود محققا دلالت كند و كسی كه دلالت كند محققا در هلاك خود كوشیده.
(یوم الخلاص ص 140):
قال زین العابدین (ع): لا یطلع علی موضعه احد من ولی و لا غیره، الا الذی یلی امره.
حضرت امام زین العابدین (ع) فرمود: هیچكس از جایگاه او آگاه نباشد خواه دوست و خواه غیر آن بجز مگر كسی كه متصدی امرش بود «خادم حضرت كه كارهایش را انجام می داد».
(بحار ج 52 ص 92، یوم الخلاص ص 126):
و من كتابه (ع) الی سفیره محمد بن عثمان یأمر شیعه بعدم الخوض فی مالا یعنیهم... و اما علة ما وقع من الغیبة، فان الله عزوجل یقول:«یا ایها الذین امنوا لا تسئلوا عن اشیاء ان تبدلكم تسؤكم...». انه لم یكن احد من آبائی الا وقعت فی عنقه بیعة لطاغیه زمانه. و انی اخرج حین اخرج و لا بیعة لاحد الطواغیب فی
[ صفحه 249]
عنقی. و اما وجه الانتفاع بی فی غیبتی، فكالانتفاع بالشمس اذا غیبها عن الابصار السحاب. و انی لامان لاهل الارض كما ان النجوم امان لاهل السماء. فاغلقوا باب السؤال عمالا یعنیكم، و لا تتكلفوا ما قد كفیتم، و اكثروا من الدعاء بتعجیل الفرج فان فی ذلك فرجكم، و السلام علی من اتبع الهدی.
در نامه ای كه حضرت مهدی قائم ارواح العالمین فداه به سفیرش محمد بن عثمان نوشت شیعیانش را به بحث و تعمق رد كاری كه سودی بحالشان ندارد فرمان داد نپردازند... و اما علت غیبتی كه واقع شده خدای عزوجل فرماید: «ای مؤمنان از چیزهائی كه اگر بر شما آشكار شود بدتان آید سئوال نكنید» احدی از پدران بزرگوارم (ع) نیست جز آنكه در گردنش بیعتی از طاغوت زمانش بوده و من وقتی كه خروج می كنم بیعت هیچ طاغوتی بر گردنم نخواهد بود و اما راه بهره یابی بوجود من در روزگار غیبتم مانند سود زمین امانم همچنانكه ستارگان امان برای ساكنان آسمانند پس در سؤال از امری را كه مربوط به شما نیست ببندید و خود را در امری كه بقدر كافی به شما دستور داده شده بزحمت ورنج دچار نسازید و برای تعجیل فرج بسیار دعاء كنید كه دراین كار فرج و گشایش شما است وسلام بر كسی كه پیروی هدایت كنند.
(بحار ج 52 ص 155، الكافی ج 1 ص 340، یوم الخلاص ص 141):
قال الصادق (ع): للقائم غیبتان: احداهما قصیرة و الاخری طویلة فالأولی لایعلمن بمكانه فیها الا خاصة شیعته، و الاخری لا یعلم بمكانه فیها الا خاصة موالیه فی دینه.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: قائم (ع) دو غیبت دارد یكی كوتاه و دیگری طولانی است در غیبت كوتاه جز شیعیان خاص كسی از جای حضرت آگاه نباشد و در غیبت طولانی فقط دوستان خاص او كه در دین ثابتند علم به مكانش دارند.
(بحار ج 52 ص 151، اثبات الهداة ج 3 ص 444، الكافی ج 1 ص 338):
قال الصادق:(ع): یفقد الناس امامهم، یشهد الموسم فیراهم و لا یرونه.
امام صادق (ع) فرمود: مردم امام (ع) خود را نمی یابند ولی او در موسم حج حاضر می شود مردم را می بیند ولی مردم او را نمی بینند.
[ صفحه 250]
(یوم الخلاص ص 168):
قال رسول الله (ص) لاحد اصحابه: كیف انت اذا استیأست امتی من المهدی فیأتیها مثل قرن الشمس لیستبشر به اهل السماء و الأرض.
حضرت رسول اكرم (ص) به یكی از اصحاب خود فرمود: چگونه خواهی بود وقتی امتم از مهدی (ع) مأیوس شوند پس مهدی (ع) بنزد امت می آید مانند شعاع آفتاب تا ساكنان آسمان و زمین بوجود او خوشحال شوند.
(یوم الخلاص ص 168، بحار ج 52 ص 380):
قال رسول الله (ص):«فی حدیث» ثم یغیب عنهم امامهم ماشاءالله. و یكون له غیبتان احداهما اطول من الاخری. الحذر الحذر اذا فقد الخامس من ولد السابع من ولدی. (ای اذا غاب، فافتقدوه فلم یروه).
حضرت رسول اكرم (ص) در ضمن حدیثی فرمود: سپس امام (ع) آنان آنچه خدا بخواهد غائب می گردد. و او را دو غیبت باشد كه یكی طولانی تر از دیگری است. حذر كنید زمانی كه پنجمین فرزند امام هفتم (ع) از فرزندانم مفقود گردد (یعنی چون غائب گردد و او را از دست دادند و او را نبینند).
(یوم الخلاص ص 168، بحار ج 51 ص 73):
و قد سأله جابر بن عبدالله الانصاری یا رسول الله (ص)، و للقائم من ولدك غیبة؟ فقال: ای و ربی:«و لیمحص الله الذین امنوا و یمحق الكافرین». (آل عمران آیه 141).
جابرن عبدالله انصاری رضی الله عنه از رسول خدا (ص) پرسید: قائم (ع) از فرزندان شما غیبت دارد؟ فرمود: آری قسم به پروردگارم «و برای آنكه خدا مؤمنان را خالص سازد و نابود فرماید كافرانرا».
(یوم الخلاص ص 223):
قال رسول الله (ص): طوبی للصابرین فی غیبته. طوبی للمتقین علی محبته اولئك الذین و صفههم الله فی كتابه و قال: «هدی للمتقین الذین یؤمنون بالغیب» «البقره آیه 2 و 3».
رسول اكرم (ص) فرمود: خوشا حال صبركنندگان در زمان غیبتش خوشا حال كسانی
[ صفحه 251]
كه بر محبتش پابرجا باشند آنانند كسانی كه خدا وصفشان در كتاب خود فرموده: «هادی است برای پرهیزگاران آنان كه ایمان بغیب دارند».
(كمال الدین و اتمام النعمه ص 377، كشف النعمه:508:2، لاعیون اخبار الرضا:52:1):
عن سلمان الفارسی (رض) قال: دخلت علی النبی (ص) فاذا الحسین (ع) علی فخذیه و هو یقول عینیه ویلثم فاه وهو یقول:انت سید بن سید، انت امام بن امام، انت حجة بن حجة ابوحجج تسعة من صلبك، تاسعهم قائمهم.
بنقل از سلمان فارسی (رض) گفت: بخدمت رسول اكرم (ص)رسیدم در حالی كه حضرت امام حسین (ع) بر زانوی حضرت نشسته بود و رسول خدا (ص) چشمانش را می بوسید و لبانش را بوسه می زد و می فرمود: تو سید پسر سیدی تو امام پسر امامی تو حجت پسر حجت و پدر نه حجت می باشی كه همه از صلب تو باشند كه نهمین آنان قائم (ع) باشد.
(سفینة البحار ج 2 ص 701):
روی فی خبر: انه صلوات الله و سلامه علیه سمی المهدی لانه یهدی لامر خفی و فی روایة لانه یهدی اله امر خفی حتی انه یبعث الی رجل لا یعلم الناس له ذنب فیقتله.
در خبری روایت شده كه قائم (ع) از آن جهت مهدی (ع) نامیده شد كه هدایت برای امر مخفی فرماید و در روایتی است كه حضرت برای كار پنهانی كند تا آنجا كه م فرستد بسوی مردی كه مردم برای او نمی دانند و فرمان قتل او را می دهد.
(اصول الكافی ج 1 ص 337):
عن عبدالله بن بكیر، عن زرارة قال: سمعت اباعبدالله (ع) یقول: ان للغلام غیبة قبل ان یقوم، قلت: ولم؟ قال: یخاف و او مأ بیده الی بطنه ثم قال: یا زرارة و هو المنتظر و هو الذی یشك فی ولادته منهم من یقول: مات ابوه بلا خلف و منهم من یقول: حمل و منهم من یقول: انه ولد قبل موت ابیه بسنتین وهو المنتظر غیر ان الله عزوجل یحب ان یمتحن الشیعة فعند ذلك یرتاب المبطلون یا زرارة (قال: قلت جعلت فداك ان ادركت ذلك الزمان ای شیی ء اعمل؟ قال: یا زرارة) اذا ادركت هذا الزمان فادع بهذا الدعاء «اللهم عرفنی نفسك فانك ان لم تعرفنی نفسك لم اعرف
[ صفحه 252]
نبیك اللهم عرفنی رسولك فانك ان لم تعرفنی رسولك لم اعرف حجتك اللهم عرفنی حجتك فانك ان لم تعرفنی حجتك ضللت عن دینی» ثم قال: یا زرارة لا بد من قتل غلام بالمدینة قلت: جعلت فداك الیس یقتله جیش السفیانی؟ قال: لا ولكن یقتله جیش آل نبی فلان یجئی حتی یدخل المدینة فیأخذ الغلام فیقتله فاذا قتله بغیا وعدوانا و ظلما لا یمهلون فعند ذلك توقع الفرج ان شاءالله.
بنقل از عبدالله بن بكیر از زرارة (رض) گفت: از حضرت امام صادق (ع) شنیدم می فرمود: همانا برای پسرم (ع) پیش از آنكه قیام كند غیبت است. عرض كردم: چرا؟ فرمود: می ترسد و اشاره به شكم خود فرمود: سپس فرمود: ای زرارة و او است همان كسی كه انتظار او را دارند و شك در ولادت او كنند برخی گویند: پدرش مرد در حالی كه اولاد نداشت و برخی گویند: هنوز در حمل است. و برخی گویند: او دو سال پیش از مرگ پدرش متولد شده. و اوست كه همه به انتظار او باشند جز آنكه خدا دوست دارد كه شیعه امتحان فرماید در این هنگام باطل پرستان بشك در افتند ای زرارة. زرارة گفت: عرض كردم: فدایت شوم اگر من آن زمان را دریابم چه كار كنم؟ فرمود: ای زرارة چون آن زمان را دریابی این دعاء را بخوان: «بارالها خودت را به من بشناسان اگر خودت را به من نشناسانی پیغمبرت (ع) را نخواهم شناخت بارالها پیغمبرت (ص) را بمن بشناسان كه اگر پیغمبرت را به من نشناسانی حجتت را نخواهم شناخت بارالها حجتت (ع) را به من بشناسان كه اگر حجتت (ع) را به من نشناسانی از دین خود گمراه می شوم» سپس فرمود: ای زرارة ناچار پسری در مدینه منوره كشته می شود عرض كردم: فدایت شوم آیا لشكریان سفیانی او را می كشند؟ فرمود: نه ولی سپاهیان بنی فلان او را می كشند می آید تا داخل مدینه منوره می گردد و پسر را می گیرد و می كشد و چون او را از روی ظلم و ستم می كشد به آنها مهلت داده نمی شود در این هنگام است كه بخواست خدا توقع و انتظار فرج باید داشت.
(كمال الدین و اتمام النعمة ص 421):
عن الاصبغ بن نباته قال: ذكر امیرالمؤمنین (ع) قال: اما لیغیبن حتی یقول الجاهل ما لله فی آل محمد (ص) جاجة.
بنقل از اصبغ بن نباته گفت: حضرت امیرالمؤمنین (ع) ذكر قائم (ع) كه فرمود: هان كه
[ صفحه 253]
غائب می شود البته تا نادانان گوید: خدا را در آل محمد (ص) حاجتی نباشد.
(اثبات الهداة ج 3 ص 608):
من معجم الطبرانی و مناقب المهدی لابی نعیم الحافظ عن النبی (ص) فی حدیث: ان عیسی بن مریم (ع) یصلی خلف المهدی (ع).
از معجم طبرانی و مناقب مهدی (ع) تالیف ابونعیم اصفهانی حافظ است از حضرت رسول اكرم (ص) در ضمن حدیثی فرمود: عیسی بن مریم (ع) در نماز به مهدی (ع) اقتداء می كند.
(كمال الدین و اتمام النعمة ص 434):
عن عبدالرحمن بن سلیط قال: قال الحسین بن علی بن ابیطالب (ع) منا اثنی عشر مهدیا اولهم امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (ع) واخرهم التاسع من ولدی و هو الامام القائم بالحق یحیی الله به الارض بعد موتها و یظهر به الدین ویحق الحق علی الدین كله و لو كره المشركون له غیبة یرتد فیها قوم (اقوام خ ل) و یثبت علی الدین فیها اخرون فیؤذون یقال لهم متی هذا الوعد ان كنتم صادقین؟ اما ان الصابر فی غیبتة علی الأذی و التكذیب بمنزلة المجاهد بالسیف بین یدی رسول الله (ص).
بنقل از عبدالرحمن سلیط گفت: حضرت سیدالشهداء امام حسین بن علی بن ابی طالب (ع) فرمود: از ما دوازده تن مهدی است كه اولشان امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (ع) و آخرشان نهمین فرزند من كه او امام قائم (ع) بحق است خدا بوسیله او زمین را پس از مردن زنده می كند و دین را با دست او ظاهر می سازد و حقیقت دین اسلام را بر سائر ادیان برتری دهد و اگر چه مشركان نپسندند او را غیبتی باشد كه گروهی مرتد شوند و گروه دگر ثابت مانند گروه ثابت اذیت ببینند وبه آنان گفته شود: این وعده كی تحقق یابد اگر راست می گوئید؟ هان كه صابر بر اذیت و تكذیب در غیبت او بمنزله كسی باشد دو با شمشیر خود در پیشگاه حضرت رسول اكرم (ص) جهاد كرده.
(كشف النعمة ج 2 ص 522، اثبات الهداة ج 3 ص 467، بحار ج 52 ص 125، كمال الدین وتمام النعمة ص 439، یوم الخلاص ص 233):
عن عمرو بن ثابت قال: قال علی بن الحسین سیدالعابدین (ع): من ثبت علی
[ صفحه 254]
موالاتنا (ولایتنا خ ل) فی غیبة قائمنا اعطاه الله عزوجل اجر الف شهید من شهداء بدر و احد.
بنقل از عمروبن ثابت گفت: حضرت امام سجاد علی بن الحسین سیدالعابدین (ع) فرمود: هر كس بر دوستی ما در غیبت قائم ما (ع) ثابت ماند خدا به او پاداش هزار شهید از شهدای بدر و احد كرامت فرماید.
(اثباةالهداة ج 3 ص 441):
عن عبدالله بن جعفر الحمیری عن الشیخ ابی عمرو رحمه الله فی حدیث انه قال: انت رأیت الخلف؟ فقال ای والله.
بنقل از عبدالله بن جعفر حمیری از شیخ ابوعمر و رحمه الله در ضمن حدیثی كه به او گفت تو خلف «حضرت مهدی (ع)» را دیده ای؟ گفت آری بخدا قسم دیده ام.
(هیبة الشیخ الطوسی ص 162):
عن المفضل بن عمر قال سمعت اباعبدالله (ع): ان لصاحب هذا الامر غیبتین احداهما تطول حتی یقول بعضهم مات و یقول بعضهم: قتل، و یقول بعضهم: ذهب حتی لا یبقی علی امره من اصحابه الا نفر یسیر لا یطلع علی موضعه احد من ولده و لا غیره الا المولی الذی یلی امره.
بنقل از مفضل بن عمر گفت از حضرت امام صادق (ع) شنیدم فرمود: همانا صاحب الامر (ع) دو غیبت دارد كه یكی طولانی تر از دگری است تا آنجا كه برخی گویند: مرده است و برخی گویند: كشته شد و برخی گویند: رفت تا حدی كه بر امر او از اجمالش باقی نمانند مگر اندكی و هیچكس از جای او آگاه نباشد نه از فرزندانش و نه از دیگران بجز كسی كه متصدی كارهایش باشد.
(اعیان الشیعه ج 2 ص 51):
عن یزید بن ماجة القزوینی فی حدیث طویل فی نزول عیسی (ع) و انه قیل له یا رسول الله (ص): فاین العرب یومئذ قال هم یومئذ قلیل و جلهم ببیت المقدس و امامهم قد تقدم یصلی بهم الصبح اذ نزل بهم عیسی بن مریم صلی الله علیه فرجع ذلك الامام ینكص یمشی القهقری لیتقدم عیسی یصلی بالناس فیضع عیسی یده بین كتفیه ثم یقول له تقدم.
[ صفحه 255]
بنقل از یزید ابن ماجة قزوینی در ضمن حدیثی كه درباره ی نزول عیسی (ع) گوید: به رسول اكرم (ص) عرض می شود: یا رسول الله (ص) پس عرب در آن روزگار چه می شوند؟ فرمود: عرب در آن روزگار اندك باشند و اكثر در بیت المقدس جای كنند وامامشان به پیش ایستد و نماز صبح بجماعت گذارد كه عیسی بن مریم (ع) فرود آید و آن امام برگردد و به پس گراید تا عیسی (ع) به پیش آید و با مردم نماز بگذارد پس عیسی (ع) دست به شانه ی او نهد و گوید تو مقدم باش.
(اعیان الشیعه ج 2 ص 52):
عن حذیفة رفعه یلتفت المهدی (ع): و قد نزل عیسی بن مریم (ع) كانما یقطر من شعره الماء فیقول المهدی له تقدم صل بالناس فیقول انما اقیمت الصلاة لك فیصلی خلف رجل من ولدی.
بنقل از خذیفة كه مرفوعا گفته: مهدی (ع) توجه كند كه عیسی بن مریم (ع) فرود آمده گوئی از موهایش آب می چكد و مهدی (ع) به او گوید: به پیش آی و با مردم نماز بگذار عیسی (ع) گوید: نماز برای تو اقامه شده پس نماز را در پشت سر مردی از فرزندان (ع) من گذارد.
(بحار ج 52 ص 96):
عن علی بن الحسن بن فضال، عن ابیه، عن ابی الحسن علی بن موسی الرضا (ع) «قال»: كانی بالشیعة عند فقدانهم الثالث من ولدی یطلبون المرعی فلا یجدونه، قلت له: ولم ذلك یابن رسول الله قال: لان امامهم یغیب عنهم، فقلت: ولم؟ قال: لئلا یكون لاحد فی عنقه بیعة اذا قام بالسیف.
به نقل از علی بن حسن بن فضال از پدرش از حضرت امام علی بن موسی الرضا (ع) فرمود: گوئی شیعیان را بهنگام نیافتن سومین فرزندم می بینم كه چراگاه خود را می جویند و آنرا نمی یابند. عرض كردم: یابن رسول الله (ص) چرا؟ فرمود: زیرا امامشان (ع) از آنان غائب می شود عرض كردم:چرا؟ فرمود: تا كسی برگردنش بیعتی نداشته باشد وقتی قیام با شمشیر كند.
[ صفحه 256]
قال رسول الله (ص): لجابربن عبدالله الانصاری: ان هذا امر من امر الله و سر من سر الله علته مطویة عن عبادالله فایاك و الشك فان الشك فی امرالله كفر.
رسول اكرم (ص) به جابر بن عبدالله انصاری فرمود: همانا این امری از امور خدا و سری از اسرار او می باشد علت آن در علم خدا نهان است پس از شك و تردید بر حذر باش كه شك در امر خدا كفر است.
(اصول الكافی ج 1 ص 397):
قال الصادق (ع): انه لا یموت منا میت حتی یخلف من بعده من یعمل بمثل عمله و یسیر بسیرته و یدعوا الی ما دعا الیه.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: هیچكس از ما نمی میرد تا آنكه پس از خود جانشین می گذارد كه مانند او عمل كند و روش چون روش او پیشی گیرد و آنچنانكه او دعوت كرده دعوت كند.
(بحار ج 52 ص 90):
عن ابیعبدالله (ع) قال: قال رسول الله (ص) لا بد للغلام من غیبة فقیل له: ولم یا رسول الله (ص)؟ قال: یخاف القتل.
امام صادق (ع) فرمود: رسول خدا (ص) فرمود: آن پسر «مهدی (ع)» ناگزیر از غیبت
[ صفحه 246]
است عرض شد: یا رسول الله (ص) چرا غیبت؟ فرمود: بترس از قتل.
(بحار ج 51 ص 154):
قال رسول الله (ص): انما مثل قائمنا اهل البیت كمثل الساعة.«لا یجلیها لوقتها الا هو ثقلت فی السموات و الارض لا یأتیكم الا بغتة.
رسول اكرم (ص) فرمود: همانا مثل قائم ما اهل بیت (ع) مثل قیامت می باشد: «جلوه نمی دهد برای وقتش مگر او «خدا» سنگین است در آسمانها و زمین نمی آید مگر ناگهان».
(اعلام الوری ص 400):
قال امیرالمؤمنین (ع): ان القائم منا اذا قام لم یكن لا حد فی عنقه بیعة فلذلك تخفی ولادته و یغیب شخصه.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: همانا قائم ما (ع) چون قیام كند هیچكس بر عهده او بیعتی ندارد از این رو ولادتش پنهان وشخص او غائب می شود.
(اعلام الوری ص 401، المحجة البیضاء ج 4 ص 338، بحار ج 51 ص 132):
قال الحسن (ع): اما علمتم ان الخضر لما خرق السفینة و قتل الغلام و اقام الجدار كان ذلك سخطا لموسی بن عمران (ع) اذا خفی علیه وجه الحكمة فیه و كان ذلك عندالله حكمة و صوابا اما علمتم انه ما منا احد الا و یقع فی عنقه بیعة لطاغیة زمانه الا القائم.
حضرت امام حسن مجتبی (ع) فرمود: مگر نمی دانید كه خضر (ع) وقتی كه كشتی را سوراخ كرد و غلام را كشت و دیوار ساخت موجب خشم موسی بن عمران علیه السلام گردید زیرا حكمت این كار بر او مخفی بود در حالی كه در پیشگاه خدا حكمت و درست بود مگر نمی دانید كه از ما «ائمه (ع)» كسی نیست كه در گردنش از طاغوت زمان بیعتی نباشد بجز حضرت قائم (ع).
(یوم الخلاص ص 116):
قال الحسن (ع) (فی حدیث)ان الله عزوجل یخفی ولادته، و یغیب شخصه، لئلا بكون لاحد فی عنقه بیعة اذا خرج.
امام حسن (ع) در ضمن حدیثی فرمود: همانا خدای عزوجل ولادت مهدی (ع) را
[ صفحه 247]
مخفی و شخصی او را غایب می سازد تا بهنگام خروج بیعت كسی بر گردنش نباشد.
(منتخب الاثر ص 287 بحار ج 51 ص 135، یوم الخلاص ص 116):
قال زین العابدین (ع): القائم منا یخفی علی الناس ولادته حتی یقولوا: لم یولد بعد، لیخرج حین یخرج ولیس لاحد فی عنقه بیعة.
حضرت امام زین العابدین (ع) فرمود: ولایت قائم ما (ع) بر مردم پنهان می شود تا مردم گویند: او هنوز متولد نشده تا وقتی كه خروج می كند از كسی بیعت بر گردنش نباشد.
(یوم الخلاص ص 120، بحار ج 52 ص 91):
قال الصادق (ع): متی علمنا انه عزوجل حلیم، صدقنا بان افعاله كلها حكمة، و ان كان وجهها غیر منكشف لنا.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: هر زمان كه دانستیم خدای عزوجل حكیم است تصدیق داریم كه همه ی كارهایش حكمت می باشد اگر چه راه وجهة آن بر ما مكشوف نباشد.
(وسائل الشیعه ج 11 ص 27، یوم الخلاص ص 123):
قال الكاظم (ع): له (ای للمهدی (ع)) غیبة یطول امدها خوفا علی نفسه من القتل، یرتد فیها قوم و یثبت اخرون.
حضرت امام كاظم (ع) فرمود: برای مهدی (ع) غیبتی است كه مدت آن طولانی می باشد بترس كشته شدن كه قومی مرتد و گروهی ثابت می مانند.
(بحار ج 51 ص 152، یوم الخلاص ص 124):
قال الرضا (ع): كانی بالشیعة، عند فقدهم الثالث من ولدی ای العسكری (ع) یطلبون المرعی فلا یجدونه لان امامهم یغیب عنهم لئلا یكون فی عنقه لا حد بیعة اذا قام بالسیف.
حضرت امام رضا (ع) فرمود: گوئی شیعیان را می بینم كه فرزند سومین فرزندم امام حسن عسكری (ع) را مفقود كرده اند چراگاه را می جویند و او را نمی یابند زیرا امامشان (ع) از آنان غائب می شود تا از كسی بر عهده اش بیعتی نباشد وقتی كه با شمشیر قیام كند.
[ صفحه 248]
(منتخب الاثر ص 269، یوم الخلاص ص 124):
قال الرضا (ع):للقائم (ع) غیبة امدها طویل. كانی بالشیعة یجولون جولان الغنم یطلبون المرعی فلا یجدونه الا و من ثبت منهم علی دینه لم یفس قلبه لطول غیبة امامه فهو معی فی درجتی یوم القیامة.
امام رضا (ع) فرمود: برای حضرت قائم (ع) غیبت طولانی باشد گوئی شیعیان را می بینم كه مانند گوسفند برای جستن چراگاه در تكاپو باشند و آنرا نمی یابند و كسیكه بر دین خود ثابت ماند برای طولانی بودن غیبت امامش (ع) سنگدل نخواهد ماند و در روز قیامت با من در درجه من باشد.
(یوم الخلاص ص 127):
و من كتابه (ع) لحسین بن روح (رض): یبین فیه بعض اسباب الغیبة: من بحث فقد طلب و من طلب فقد دل و من دل فقد اشاط (ای هدر الدم).
و از نامه حضرت قائم ارواحنا فداه كه به حسین به روح نوشته برخی از اسباب غیبت خود را تبیین فرموده است هركس جستجو كند محققا (از طرف طاغوت) دنبال و تعقیب شود و كسیكه دنبال و طلب شود محققا دلالت كند و كسی كه دلالت كند محققا در هلاك خود كوشیده.
(یوم الخلاص ص 140):
قال زین العابدین (ع): لا یطلع علی موضعه احد من ولی و لا غیره، الا الذی یلی امره.
حضرت امام زین العابدین (ع) فرمود: هیچكس از جایگاه او آگاه نباشد خواه دوست و خواه غیر آن بجز مگر كسی كه متصدی امرش بود «خادم حضرت كه كارهایش را انجام می داد».
(بحار ج 52 ص 92، یوم الخلاص ص 126):
و من كتابه (ع) الی سفیره محمد بن عثمان یأمر شیعه بعدم الخوض فی مالا یعنیهم... و اما علة ما وقع من الغیبة، فان الله عزوجل یقول:«یا ایها الذین امنوا لا تسئلوا عن اشیاء ان تبدلكم تسؤكم...». انه لم یكن احد من آبائی الا وقعت فی عنقه بیعة لطاغیه زمانه. و انی اخرج حین اخرج و لا بیعة لاحد الطواغیب فی
[ صفحه 249]
عنقی. و اما وجه الانتفاع بی فی غیبتی، فكالانتفاع بالشمس اذا غیبها عن الابصار السحاب. و انی لامان لاهل الارض كما ان النجوم امان لاهل السماء. فاغلقوا باب السؤال عمالا یعنیكم، و لا تتكلفوا ما قد كفیتم، و اكثروا من الدعاء بتعجیل الفرج فان فی ذلك فرجكم، و السلام علی من اتبع الهدی.
در نامه ای كه حضرت مهدی قائم ارواح العالمین فداه به سفیرش محمد بن عثمان نوشت شیعیانش را به بحث و تعمق رد كاری كه سودی بحالشان ندارد فرمان داد نپردازند... و اما علت غیبتی كه واقع شده خدای عزوجل فرماید: «ای مؤمنان از چیزهائی كه اگر بر شما آشكار شود بدتان آید سئوال نكنید» احدی از پدران بزرگوارم (ع) نیست جز آنكه در گردنش بیعتی از طاغوت زمانش بوده و من وقتی كه خروج می كنم بیعت هیچ طاغوتی بر گردنم نخواهد بود و اما راه بهره یابی بوجود من در روزگار غیبتم مانند سود زمین امانم همچنانكه ستارگان امان برای ساكنان آسمانند پس در سؤال از امری را كه مربوط به شما نیست ببندید و خود را در امری كه بقدر كافی به شما دستور داده شده بزحمت ورنج دچار نسازید و برای تعجیل فرج بسیار دعاء كنید كه دراین كار فرج و گشایش شما است وسلام بر كسی كه پیروی هدایت كنند.
(بحار ج 52 ص 155، الكافی ج 1 ص 340، یوم الخلاص ص 141):
قال الصادق (ع): للقائم غیبتان: احداهما قصیرة و الاخری طویلة فالأولی لایعلمن بمكانه فیها الا خاصة شیعته، و الاخری لا یعلم بمكانه فیها الا خاصة موالیه فی دینه.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: قائم (ع) دو غیبت دارد یكی كوتاه و دیگری طولانی است در غیبت كوتاه جز شیعیان خاص كسی از جای حضرت آگاه نباشد و در غیبت طولانی فقط دوستان خاص او كه در دین ثابتند علم به مكانش دارند.
(بحار ج 52 ص 151، اثبات الهداة ج 3 ص 444، الكافی ج 1 ص 338):
قال الصادق:(ع): یفقد الناس امامهم، یشهد الموسم فیراهم و لا یرونه.
امام صادق (ع) فرمود: مردم امام (ع) خود را نمی یابند ولی او در موسم حج حاضر می شود مردم را می بیند ولی مردم او را نمی بینند.
[ صفحه 250]
(یوم الخلاص ص 168):
قال رسول الله (ص) لاحد اصحابه: كیف انت اذا استیأست امتی من المهدی فیأتیها مثل قرن الشمس لیستبشر به اهل السماء و الأرض.
حضرت رسول اكرم (ص) به یكی از اصحاب خود فرمود: چگونه خواهی بود وقتی امتم از مهدی (ع) مأیوس شوند پس مهدی (ع) بنزد امت می آید مانند شعاع آفتاب تا ساكنان آسمان و زمین بوجود او خوشحال شوند.
(یوم الخلاص ص 168، بحار ج 52 ص 380):
قال رسول الله (ص):«فی حدیث» ثم یغیب عنهم امامهم ماشاءالله. و یكون له غیبتان احداهما اطول من الاخری. الحذر الحذر اذا فقد الخامس من ولد السابع من ولدی. (ای اذا غاب، فافتقدوه فلم یروه).
حضرت رسول اكرم (ص) در ضمن حدیثی فرمود: سپس امام (ع) آنان آنچه خدا بخواهد غائب می گردد. و او را دو غیبت باشد كه یكی طولانی تر از دیگری است. حذر كنید زمانی كه پنجمین فرزند امام هفتم (ع) از فرزندانم مفقود گردد (یعنی چون غائب گردد و او را از دست دادند و او را نبینند).
(یوم الخلاص ص 168، بحار ج 51 ص 73):
و قد سأله جابر بن عبدالله الانصاری یا رسول الله (ص)، و للقائم من ولدك غیبة؟ فقال: ای و ربی:«و لیمحص الله الذین امنوا و یمحق الكافرین». (آل عمران آیه 141).
جابرن عبدالله انصاری رضی الله عنه از رسول خدا (ص) پرسید: قائم (ع) از فرزندان شما غیبت دارد؟ فرمود: آری قسم به پروردگارم «و برای آنكه خدا مؤمنان را خالص سازد و نابود فرماید كافرانرا».
(یوم الخلاص ص 223):
قال رسول الله (ص): طوبی للصابرین فی غیبته. طوبی للمتقین علی محبته اولئك الذین و صفههم الله فی كتابه و قال: «هدی للمتقین الذین یؤمنون بالغیب» «البقره آیه 2 و 3».
رسول اكرم (ص) فرمود: خوشا حال صبركنندگان در زمان غیبتش خوشا حال كسانی
[ صفحه 251]
كه بر محبتش پابرجا باشند آنانند كسانی كه خدا وصفشان در كتاب خود فرموده: «هادی است برای پرهیزگاران آنان كه ایمان بغیب دارند».
(كمال الدین و اتمام النعمه ص 377، كشف النعمه:508:2، لاعیون اخبار الرضا:52:1):
عن سلمان الفارسی (رض) قال: دخلت علی النبی (ص) فاذا الحسین (ع) علی فخذیه و هو یقول عینیه ویلثم فاه وهو یقول:انت سید بن سید، انت امام بن امام، انت حجة بن حجة ابوحجج تسعة من صلبك، تاسعهم قائمهم.
بنقل از سلمان فارسی (رض) گفت: بخدمت رسول اكرم (ص)رسیدم در حالی كه حضرت امام حسین (ع) بر زانوی حضرت نشسته بود و رسول خدا (ص) چشمانش را می بوسید و لبانش را بوسه می زد و می فرمود: تو سید پسر سیدی تو امام پسر امامی تو حجت پسر حجت و پدر نه حجت می باشی كه همه از صلب تو باشند كه نهمین آنان قائم (ع) باشد.
(سفینة البحار ج 2 ص 701):
روی فی خبر: انه صلوات الله و سلامه علیه سمی المهدی لانه یهدی لامر خفی و فی روایة لانه یهدی اله امر خفی حتی انه یبعث الی رجل لا یعلم الناس له ذنب فیقتله.
در خبری روایت شده كه قائم (ع) از آن جهت مهدی (ع) نامیده شد كه هدایت برای امر مخفی فرماید و در روایتی است كه حضرت برای كار پنهانی كند تا آنجا كه م فرستد بسوی مردی كه مردم برای او نمی دانند و فرمان قتل او را می دهد.
(اصول الكافی ج 1 ص 337):
عن عبدالله بن بكیر، عن زرارة قال: سمعت اباعبدالله (ع) یقول: ان للغلام غیبة قبل ان یقوم، قلت: ولم؟ قال: یخاف و او مأ بیده الی بطنه ثم قال: یا زرارة و هو المنتظر و هو الذی یشك فی ولادته منهم من یقول: مات ابوه بلا خلف و منهم من یقول: حمل و منهم من یقول: انه ولد قبل موت ابیه بسنتین وهو المنتظر غیر ان الله عزوجل یحب ان یمتحن الشیعة فعند ذلك یرتاب المبطلون یا زرارة (قال: قلت جعلت فداك ان ادركت ذلك الزمان ای شیی ء اعمل؟ قال: یا زرارة) اذا ادركت هذا الزمان فادع بهذا الدعاء «اللهم عرفنی نفسك فانك ان لم تعرفنی نفسك لم اعرف
[ صفحه 252]
نبیك اللهم عرفنی رسولك فانك ان لم تعرفنی رسولك لم اعرف حجتك اللهم عرفنی حجتك فانك ان لم تعرفنی حجتك ضللت عن دینی» ثم قال: یا زرارة لا بد من قتل غلام بالمدینة قلت: جعلت فداك الیس یقتله جیش السفیانی؟ قال: لا ولكن یقتله جیش آل نبی فلان یجئی حتی یدخل المدینة فیأخذ الغلام فیقتله فاذا قتله بغیا وعدوانا و ظلما لا یمهلون فعند ذلك توقع الفرج ان شاءالله.
بنقل از عبدالله بن بكیر از زرارة (رض) گفت: از حضرت امام صادق (ع) شنیدم می فرمود: همانا برای پسرم (ع) پیش از آنكه قیام كند غیبت است. عرض كردم: چرا؟ فرمود: می ترسد و اشاره به شكم خود فرمود: سپس فرمود: ای زرارة و او است همان كسی كه انتظار او را دارند و شك در ولادت او كنند برخی گویند: پدرش مرد در حالی كه اولاد نداشت و برخی گویند: هنوز در حمل است. و برخی گویند: او دو سال پیش از مرگ پدرش متولد شده. و اوست كه همه به انتظار او باشند جز آنكه خدا دوست دارد كه شیعه امتحان فرماید در این هنگام باطل پرستان بشك در افتند ای زرارة. زرارة گفت: عرض كردم: فدایت شوم اگر من آن زمان را دریابم چه كار كنم؟ فرمود: ای زرارة چون آن زمان را دریابی این دعاء را بخوان: «بارالها خودت را به من بشناسان اگر خودت را به من نشناسانی پیغمبرت (ع) را نخواهم شناخت بارالها پیغمبرت (ص) را بمن بشناسان كه اگر پیغمبرت را به من نشناسانی حجتت را نخواهم شناخت بارالها حجتت (ع) را به من بشناسان كه اگر حجتت (ع) را به من نشناسانی از دین خود گمراه می شوم» سپس فرمود: ای زرارة ناچار پسری در مدینه منوره كشته می شود عرض كردم: فدایت شوم آیا لشكریان سفیانی او را می كشند؟ فرمود: نه ولی سپاهیان بنی فلان او را می كشند می آید تا داخل مدینه منوره می گردد و پسر را می گیرد و می كشد و چون او را از روی ظلم و ستم می كشد به آنها مهلت داده نمی شود در این هنگام است كه بخواست خدا توقع و انتظار فرج باید داشت.
(كمال الدین و اتمام النعمة ص 421):
عن الاصبغ بن نباته قال: ذكر امیرالمؤمنین (ع) قال: اما لیغیبن حتی یقول الجاهل ما لله فی آل محمد (ص) جاجة.
بنقل از اصبغ بن نباته گفت: حضرت امیرالمؤمنین (ع) ذكر قائم (ع) كه فرمود: هان كه
[ صفحه 253]
غائب می شود البته تا نادانان گوید: خدا را در آل محمد (ص) حاجتی نباشد.
(اثبات الهداة ج 3 ص 608):
من معجم الطبرانی و مناقب المهدی لابی نعیم الحافظ عن النبی (ص) فی حدیث: ان عیسی بن مریم (ع) یصلی خلف المهدی (ع).
از معجم طبرانی و مناقب مهدی (ع) تالیف ابونعیم اصفهانی حافظ است از حضرت رسول اكرم (ص) در ضمن حدیثی فرمود: عیسی بن مریم (ع) در نماز به مهدی (ع) اقتداء می كند.
(كمال الدین و اتمام النعمة ص 434):
عن عبدالرحمن بن سلیط قال: قال الحسین بن علی بن ابیطالب (ع) منا اثنی عشر مهدیا اولهم امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (ع) واخرهم التاسع من ولدی و هو الامام القائم بالحق یحیی الله به الارض بعد موتها و یظهر به الدین ویحق الحق علی الدین كله و لو كره المشركون له غیبة یرتد فیها قوم (اقوام خ ل) و یثبت علی الدین فیها اخرون فیؤذون یقال لهم متی هذا الوعد ان كنتم صادقین؟ اما ان الصابر فی غیبتة علی الأذی و التكذیب بمنزلة المجاهد بالسیف بین یدی رسول الله (ص).
بنقل از عبدالرحمن سلیط گفت: حضرت سیدالشهداء امام حسین بن علی بن ابی طالب (ع) فرمود: از ما دوازده تن مهدی است كه اولشان امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (ع) و آخرشان نهمین فرزند من كه او امام قائم (ع) بحق است خدا بوسیله او زمین را پس از مردن زنده می كند و دین را با دست او ظاهر می سازد و حقیقت دین اسلام را بر سائر ادیان برتری دهد و اگر چه مشركان نپسندند او را غیبتی باشد كه گروهی مرتد شوند و گروه دگر ثابت مانند گروه ثابت اذیت ببینند وبه آنان گفته شود: این وعده كی تحقق یابد اگر راست می گوئید؟ هان كه صابر بر اذیت و تكذیب در غیبت او بمنزله كسی باشد دو با شمشیر خود در پیشگاه حضرت رسول اكرم (ص) جهاد كرده.
(كشف النعمة ج 2 ص 522، اثبات الهداة ج 3 ص 467، بحار ج 52 ص 125، كمال الدین وتمام النعمة ص 439، یوم الخلاص ص 233):
عن عمرو بن ثابت قال: قال علی بن الحسین سیدالعابدین (ع): من ثبت علی
[ صفحه 254]
موالاتنا (ولایتنا خ ل) فی غیبة قائمنا اعطاه الله عزوجل اجر الف شهید من شهداء بدر و احد.
بنقل از عمروبن ثابت گفت: حضرت امام سجاد علی بن الحسین سیدالعابدین (ع) فرمود: هر كس بر دوستی ما در غیبت قائم ما (ع) ثابت ماند خدا به او پاداش هزار شهید از شهدای بدر و احد كرامت فرماید.
(اثباةالهداة ج 3 ص 441):
عن عبدالله بن جعفر الحمیری عن الشیخ ابی عمرو رحمه الله فی حدیث انه قال: انت رأیت الخلف؟ فقال ای والله.
بنقل از عبدالله بن جعفر حمیری از شیخ ابوعمر و رحمه الله در ضمن حدیثی كه به او گفت تو خلف «حضرت مهدی (ع)» را دیده ای؟ گفت آری بخدا قسم دیده ام.
(هیبة الشیخ الطوسی ص 162):
عن المفضل بن عمر قال سمعت اباعبدالله (ع): ان لصاحب هذا الامر غیبتین احداهما تطول حتی یقول بعضهم مات و یقول بعضهم: قتل، و یقول بعضهم: ذهب حتی لا یبقی علی امره من اصحابه الا نفر یسیر لا یطلع علی موضعه احد من ولده و لا غیره الا المولی الذی یلی امره.
بنقل از مفضل بن عمر گفت از حضرت امام صادق (ع) شنیدم فرمود: همانا صاحب الامر (ع) دو غیبت دارد كه یكی طولانی تر از دگری است تا آنجا كه برخی گویند: مرده است و برخی گویند: كشته شد و برخی گویند: رفت تا حدی كه بر امر او از اجمالش باقی نمانند مگر اندكی و هیچكس از جای او آگاه نباشد نه از فرزندانش و نه از دیگران بجز كسی كه متصدی كارهایش باشد.
(اعیان الشیعه ج 2 ص 51):
عن یزید بن ماجة القزوینی فی حدیث طویل فی نزول عیسی (ع) و انه قیل له یا رسول الله (ص): فاین العرب یومئذ قال هم یومئذ قلیل و جلهم ببیت المقدس و امامهم قد تقدم یصلی بهم الصبح اذ نزل بهم عیسی بن مریم صلی الله علیه فرجع ذلك الامام ینكص یمشی القهقری لیتقدم عیسی یصلی بالناس فیضع عیسی یده بین كتفیه ثم یقول له تقدم.
[ صفحه 255]
بنقل از یزید ابن ماجة قزوینی در ضمن حدیثی كه درباره ی نزول عیسی (ع) گوید: به رسول اكرم (ص) عرض می شود: یا رسول الله (ص) پس عرب در آن روزگار چه می شوند؟ فرمود: عرب در آن روزگار اندك باشند و اكثر در بیت المقدس جای كنند وامامشان به پیش ایستد و نماز صبح بجماعت گذارد كه عیسی بن مریم (ع) فرود آید و آن امام برگردد و به پس گراید تا عیسی (ع) به پیش آید و با مردم نماز بگذارد پس عیسی (ع) دست به شانه ی او نهد و گوید تو مقدم باش.
(اعیان الشیعه ج 2 ص 52):
عن حذیفة رفعه یلتفت المهدی (ع): و قد نزل عیسی بن مریم (ع) كانما یقطر من شعره الماء فیقول المهدی له تقدم صل بالناس فیقول انما اقیمت الصلاة لك فیصلی خلف رجل من ولدی.
بنقل از خذیفة كه مرفوعا گفته: مهدی (ع) توجه كند كه عیسی بن مریم (ع) فرود آمده گوئی از موهایش آب می چكد و مهدی (ع) به او گوید: به پیش آی و با مردم نماز بگذار عیسی (ع) گوید: نماز برای تو اقامه شده پس نماز را در پشت سر مردی از فرزندان (ع) من گذارد.
(بحار ج 52 ص 96):
عن علی بن الحسن بن فضال، عن ابیه، عن ابی الحسن علی بن موسی الرضا (ع) «قال»: كانی بالشیعة عند فقدانهم الثالث من ولدی یطلبون المرعی فلا یجدونه، قلت له: ولم ذلك یابن رسول الله قال: لان امامهم یغیب عنهم، فقلت: ولم؟ قال: لئلا یكون لاحد فی عنقه بیعة اذا قام بالسیف.
به نقل از علی بن حسن بن فضال از پدرش از حضرت امام علی بن موسی الرضا (ع) فرمود: گوئی شیعیان را بهنگام نیافتن سومین فرزندم می بینم كه چراگاه خود را می جویند و آنرا نمی یابند. عرض كردم: یابن رسول الله (ص) چرا؟ فرمود: زیرا امامشان (ع) از آنان غائب می شود عرض كردم:چرا؟ فرمود: تا كسی برگردنش بیعتی نداشته باشد وقتی قیام با شمشیر كند.
[ صفحه 256]